- cundir
- cundir
Se conjuga como: partirInfinitivo:
Gerundio:
Participio:cundir
cundiendo
cundidoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.cundo
cundes
cunde
cundimos
cundís
cundencundía
cundías
cundía
cundíamos
cundíais
cundíancundí
cundiste
cundió
cundimos
cundisteis
cundieroncundiré
cundirás
cundirá
cundiremos
cundiréis
cundiráncundiría
cundirías
cundiría
cundiríamos
cundiríais
cundiríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he cundido
has cundido
ha cundido
hemos cundido
habéis cundido
han cundidohabía cundido
habías cundido
había cundido
habíamos cundido
habíais cundido
habían cundidohabré cundido
habrás cundido
habrá cundido
habremos cundido
habréis cundido
habrán cundidohabría cundido
habrías cundido
habría cundido
habríamos cundido
habríais cundido
habrían cundidoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.cunda
cundas
cunda
cundamos
cundáis
cundancundiera o cundiese
cundieras o cundieses
cundiera o cundiese
cundiéramos o cundiésemos
cundierais o cundieseis
cundieran o cundiesencundiere
cundieres
cundiere
cundiéremos
cundiereis
cundierenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
cunde
cunda
cundamos
cundid
cundan
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.